De vakantie is bijna voorbij, en voor velen betekent dat de afsluiting van een periode vol herinneringen met het gezin. Maar wat als je die gezinsherinneringen zelf niet kunt maken? Wat als ‘de vakantie’ voor jou een confrontatie is met wat er niet is? Als je geen kinderen hebt, niet in het onderwijs werkt of gebonden bent aan de bouwvak, dan bestaan er voor jou geen verplichte vakanties. Toch ontkom je niet aan de vraag ‘Hoe was jouw vakantie?’—een vraag die een golf van gemis kan oproepen.
Confronterende vakantietijd
De vakantieperiode is voor mij een confronterende tijd. Tijdens het wandelen met mijn hond zie ik gezinnen druk bezig met het in- of uitpakken van hun auto en caravan. Dit roept herinneringen op aan de fantastische kampeervakanties met mijn gezin vroeger. Soms fantaseer ik terug naar die tijd, maar het besef dat ik dit niet met een eigen gezin zal meemaken, hakt er soms flink in.
Sociale media en gemis
Op sociale media zie ik veel gezellige familiekiekjes voorbij komen. De zomervakantie lijkt hét moment voor de perfecte gezinsselfies. Hoewel ik besef dat achter die perfecte plaatjes vaak ook andere verhalen schuilgaan, mis ik soms het eenvoudige campinggeluk. Samen ontbijten met vers stokbrood, dat je zelf hebt gehaald met je beste Franse zin: “Deux baguettes s’il vous plaît.” Zitten op oncomfortabele klapstoeltjes, maar met een tafel vol Hollandse lekkernijen zoals hagelslag, pindakaas, en aardbeienjam. Het zijn juist deze kleine dingen die je mist bij een ongewenst kinderloos bestaan.
Kleine dingen die raken
Iets wat ook bij “de vakantieperiode” hoort, is het zorgen voor de huisdieren van je buren. Zo zorgde ik onlangs voor de vissen van mijn buurtjes, die met hun gezin op vakantie zijn. Toen ik de slaapkamer van hun oudste zoon binnenliep om de vissen te voeren, viel mijn oog op de knuffels op zijn bed. Deze gaven de kamer een fijne, knusse uitstraling, terwijl de kamer zich in een transformatie bevindt van kinderkamer naar puberhonk. Maar de schattige knuffels op het bed triggerden ook een gevoel van gemis. Welke knuffels zou ik in de kinderkamer van mijn kleine allemaal uitstallen? Dit gevoel hield maar enkele seconden aan, en direct daarna kwam weer het besef waarom mijn werk als Kinderloos Coach zo belangrijk is. Het zijn de kleine dingen die je soms overvallen en je raken. Voor al die momenten wil ik een luisterend oor bieden en een veilige plek creëren voor lotgenoten.
Jouw ervaring
Welke kleine dingen hebben jou onlangs overvallen en een gevoel van weemoed gegeven? Welke periode van het jaar vind jij het lastigst? De feestdagen of misschien juist de zomer- en vakantieperiode? Ik ben benieuwd naar jouw verhaal en sta klaar om te luisteren.
PS Hoewel vakanties soms confronterend kunnen zijn, heeft kinderloos zijn ook zo zijn voordelen! Ik heb al genoten van een heerlijke vakantie op de Veluwe en kijk uit naar een fantastische reis naar Zweden. En weet je wat? Vakanties buiten het hoogseizoen zijn niet alleen rustiger, maar ook nog eens een stuk goedkoper. Dus ook daar zitten zo zijn voordelen aan!